خصوصیات فیزیکی میگو تازه امروز

میگو تازه امروز شاید شناخته شده ترین سخت پوستان دریایی باشد.

آنها در سراسر جهان یافت می شوند و به طور گسترده در رژیم غذایی اکثر فرهنگ های موجود گنجانده شده اند.

آنها موجودات کوچک و جذابی هستند که در کف اقیانوس ها زندگی می کنند و نقشی حیاتی در حفظ تعادل اکولوژیکی دریا دارند.

خصوصیات فیزیکی

گونه های مختلف میگو می توانند از نظر ظاهری ویژگی های فیزیکی متفاوت باشند.

با این حال، ویژگی‌های بدنی میگوی ده‌پا در 2000 نوع مختلف که در حال حاضر وجود دارند، رایج است.

بدن آنها به دو قسمت قفسه سینه و سر تقسیم می شود.

سفالوتوراکس و شکم باریک این دو جزء را به هم متصل می کنند.

بدن خود توسط یک پوسته سخت به نام کاراپاس محافظت می شود.

دهان میگو در ارتباط با آبشش آن کار می کند.

آبشش ها که توسط پوسته بیرونی سخت محافظت می شوند، به آن اجازه می دهند تا اکسیژن را از آب های اطراف دریافت کند.

پاها، چشم ها و منبر آن نیز از پوسته سخت آن بیرون می آیند.

برای محافظت از خود در برابر شکارچیان، میگوها دارای منقار یا بینی تیز هستند که به آن منقار می‌گویند که از سر بدنشان بیرون می‌آید.

این منقار همچنین به عنوان یک تثبیت کننده در هنگام شنا به عقب و جلو در آب عمل می کند.

میگوها غذای خود را از طریق الک کردن شن های کف اقیانوس یا فیلتر کردن آب های اطراف برای بلع ذرات کوچک گونه های مختلف گیاهی یا جانوری به دست می آورند.

از آنجایی که آنها هر دو نوع پروتئین را می خورند، همه چیزخوار در نظر گرفته می شوند.

بخش عمده ای از رژیم غذایی آنها از جلبک ها و مواد پلانکتون تشکیل شده است.
میگو در هنگام مصرف حیوانات و گیاهان دیگر تهدید بسیار کمی دارد.

با این حال، آنها طعمه تعداد زیادی از گونه های بزرگتر، به ویژه انسان هستند.

ساختار اجتماعی
مانند ماهی، میگو در درجه اول به سفر، تولید مثل و خوردن در مدارس می رود.

آنها به راحتی می توانند خود را با شرایط جدید آب وفق دهند و تعداد زیادی از آنها در هر اقیانوس روی زمین به حساب می آیند.

به دلیل اندازه کوچک آنها، ماندن در گروه ها برای محافظت از خود در برابر شکارچیان بزرگتر مفید است.

اندازه واقعی آنها معمولاً بین 0.1 تا 2 اینچ طول دارد.